کد مطلب:223797 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116

اوضاع خراسان در عصر مأمون
تاریخ حكایت می كند كه در عهد مأمون خلیفه نهضتی بهواخواهی آل علی در خراسان پدید آمده بود بزعامت «حسین بن هرش» كه مردم را برضای آل محمد صلی الله علیه وآله وسلم دعوت می كرد و پیروان وی كه تماما هواخواه علویان و حب آل علی علیه السلام را در دل داشتند جمع كثیری و جم غفیری بودند. این نهضت در سال 198 هجری وقوع یافت و مأمون خلیفه از پیش آمد مزبور خیلی نگران و خوفناك بود زیرا شهر مرو مركز خلافت، مورد تهدید قرار گرفته بود لكن تدابیر فضل بن سهل وزیر مأمون منتهی بغلبه یافتن لشكر مأمونی در سال 199 هجری بر حسین بن هرش گردیده سر دسته این نهضت بالاخره گرفتار شد و او را به پیشگاه مأمون آوردند كه بلافاصله حكم بقتلش داد.

اینست مقدماتی كه تمهید آن لازم بوده تا حالت اقطار اسلامی كمی قبل از تفویض ولایتهد



[ صفحه 207]



از طرف مأمون بعلی بن موسی الرضا علیه السلام معلوم گردد و از اینجا سؤالاتی ایجاد می شود.

آیا در این قیام ها و انقلاباتیكه بقصد نقل خلافت از خاندان عباسی بعلویان در تمام اقطار ممالك اسلامی بروز كرد، مناسبتی هست كه فكر كنیم مأمون در واگذاری زمام امور بامام رضا علیه السلام و تفویض منصب ولایتعهدی بایشان اضطرار داشته است یا نه؟

همین موضوع است كه در این كتاب میل ببحث در آن باب دارم چه اگر بیعت غیر از این طرقی كه بیان كردیم صورت می گرفت لازم نبود محقق تاریخ در تعلیل روایات متناقضه و روشن كردن آنها مخفی كند و من بقدر امكان در این مباحثه تا آنجا كه امانت تاریخی اقتضا دارد وارد شده و بحث كرده ام تا خواننده ی محترم بعد از مطالعه ی فصل او بتواند شخصا حاق مطلب را دریابد.